«خاموش» پژوهشی هنری [۱] و مشارکتی با رویکرد حفاظت و احیا است که میراث شنیداری ایران را از میان صداهای ضبط شده در زندگی روزمره می‏‌جوید؛ صداهایی که کمتر شنیده شده یا خاموش مانده‏‌اند. هدف این پروژه ساخت یک بایگانی تعامل‏‌محور است برای تبادل این صداها و بازشنیدنشان برای بکارگیری آن‏‌ها در بستری نوین. 


تمرکز خاموش بر بخشی از میراث شنیداری است که، در مقایسه با موسیقیِ سازی و آوازی، در ایران کمتر بدان پرداخته‏‌اند. چنین نواهایی بازنمود و دربرگیرنده‌ی خرد محلی، فرهنگ‌ عامه و مردمی و زیست‌بوم‌هایی هستند که چه بسا برخی در آغاز برای مقاصد صرف موسیقایی خلق نشده‌اند. به بیانی بهتر، تمرکز این پروژه بر گونه‏‌ای از فضای شنیداری‌ است که در آن مرز میان موسیقی و دیگر صداها محو گشته است. صدای ابزار پیشه‌‏وران که الگویی از ریتم‌های پیاپی می‌سازد، آوازهای کار چون آواز چوپانان و شالی‏‌کاران، آیین‏‌ها و مراسم و بازی‌‏ها، لالایی‌ها و صداهای محیطی شاخص فضا چون صدای پرندگان در مکان و فصل خاص یا صدای طغیان‏‌های تناوبی حشرات ازین دست صداها هستند. نمودار مقابل دسته‌بندی‏‌ای کلی از میراث شنیداری را نشان می‏‌دهد.



هدف از پروژۀ «خاموش» برجسته کردن صداهایی از بستر فرهنگی است که کمتر به گوش سپرده شده‌اند. در کنار راه‌اندازی بایگانی‏‌ای بر پایه‌ی وب و گنجینه‏‌ای از داده‏ برای پژوهش‏‌های هنری و مردم‌شناسانه در آینده، ما درصدد تفسیر و تجزیه و تدوین و بازترکیب این مجموعه در بستر خلق آثار هنری هستیم. در این مسیر، افزون بر ثبت و ضبط صداهایی که هنوز زنده و درجریانند، در جستجوی صداهایی هستیم که در طول تاریخ، در جایجای دنیا، پراکنده، خاموش و از دسترس همگانی خارج شده‌‏اند تا بتوانیم در بستری جدید آن‏‌ها را بازنمایانیم. با این کار سعی داریم آواهایی را ثبت و پاسداری کنیم که بخشی از میراث شنیداری ایران هستند و بایستگی و ارزش ازیادرفتۀ آن‌ها را در بستر تاریخی و فرهنگی مؤکد سازیم. این فرایند در جریان را نگاهی مشارکتی شکل می‌دهد که در آن گروداران، هم افراد متخصص و هم جوامع محلی و گروه‌‏های دیگر انسانی هستند که به نوعی با این صداها در کنش‏‌اند، هم دیگر جانداران مانند گیاهان، حشرات و پرندگان. 
بـنابـراین طیف گسـترده‌ای از شکل‌هـای همکاری بـا خـامـوش وجـود دارد و هـرکس بـا هـر تـخصص و عـلاقـه‌ای می‌تـوانـد بـا هـر گـوشـه‌ای از این کار ارتـباط و تـعاملی را که می‌خـواهـد بـرقـرار کند. در نـمودار مـشارکت انـواعی از تـعامـل و همکاری نـشان داده شـده اسـت.

در این پژوهش، سه مرحلۀ کلی تعریف می‏‌‏شود. این سه مرحله جدا از یکدیگر نیست و همزمان پیش می‌‏رود:

مطالعات و گردآوری

مرحلۀ اول کار گردآوری صداها و متن ترانه‌‏ها از منابع گوناگون از طریق مطالعات کتابخانه‏‌ای و میدانی است. از منابع کتابخانه‌‏ای که می‌‏توان برشمرد انتشارات موسیقی داخلی و خارجی، صداهای محیطی ضبط شده در مجموعه‌های شخصی، گروه‌های محلی، و بایگانی‏‌های قابل دسترس موزه‌ها، دانشگاه‌ها، مجموعه‌دارهای صفحه‌های قدیمی، فیلم و رادیوست. در بخش مطالعات میدانی، مصاحبه‌ و ضبط صدا و تعامل با افراد در بستر زایندۀ این صداها از روش‌هایی است که در این پروژه به کار گرفته می‌شود تا علاوه برثبت داده‏‌ها درک عمیق‌تری از تأثیری که محیط شنیداری بر افراد و گروه‌ها در بسترهای فرهنگی، اجتماعی و تاریخی‌شان می‏‌گذارد به دست آوریم و تغییر و تحولات آن را ردگیری کنیم. آنچه این مرحله را به مرحلۀ بعد می‏‌پیوندد، ثبت دقیق جزئیات و برچسب‏‌هایی است که جای هر داده را در بایگانی مشخص می‏‌کند و در آینده کاربر بایگانی با این داده‏‌هاست که نسخۀ دلخواه را می‏‌یابد. برای این منظور پرسشنامه‏‌ای برای بارگذاری صدا تنظیم شده. بـراي مشاهده‌ی راهنمای شناسنامه‌نویسی اینجا را بـزنید.



ساماندهی اطلاعات در بایگانی


مرحلۀ دوم کار تدوین و بریده‌‏سازی [۲] و لایه‏‌بندی [۳] و ساماندهی داده‏‌ها دربایگانی در قالب‌‏های متفاوت برای دسترسی همگانی است. این گام به ما کمک می‌کند تا جنبه‌‏های گوناگون این صداها را بهتر دریافت کنیم و بتوانیم آن‌‏ها را در بستر میراث موسیقی و هنر ایران بازشناسیم. همچنین منبعی جامع و پویا برای پژوهش‌‏های گوناگون هنری و علمی آینده فرآهم آوریم. در این بخش با پیش‌‏بینی هدف کاربر بایگانی برای جستجوی صدا، نظامی برای جستجوی پیشرفته طراحی می‌‏شود که صفات هرچه‏ بیشتری از یک نسخه در آن قابل جستجو باشد. برای کارآیی این شیوۀ دسترسی به اطلاعات، شناسنامه و برچسب‏‌ها و توضیحات هر داده پیش از ورود به بایگانی ارزیابی و تکمیل می‏‌شود. در این برنامه‏‌ریزی باید توجه داشت که در آینده با حجم عظیمی از اطلاعات و داده مواجه خواهیم بود. چراکه به دنبال یک بایگانی جامع هستیم که هر صدایی را بتوان در آن یافت.

باززنده‏‌سازی

مرحلۀ سوم تعامل اساسی‌تر و عمیق‌‏تری با این محتوا را به واسطۀ تنظیم و چیدمان و خلق آثار گوناگون و مشارکت همگانی در بر دارد. هر اثر ـ که ممکن است با استفاده از صداهای بایگانی یا دیگر منابع ساخته شده باشد ـ خود داده‏‌ای می‏‌شود که در بایگانی قرار می‏‌گیرد. در واقع این مرحله جایی است که صداهای فراموش شده را به یاد آورده و زنده می‏‌سازیم. یک روش برای احیا و باززنده‌‏سازی میراث شنیداری، بکارگیری دوباره و دوبارۀ آن در بسترهای متفاوت است. هرچه این فعالیت‏‌ها گروهی‏‌تر و با تعامل فعال‌‏تر افراد باشد، میراثی که به دنبال احیای آنیم در ذهن‌‏های بیشتری زنده می‌‏شود و بخت بیشتری برای بقا دارد. از دل این تعامل گروهی که دو بخش قبل را نیز دربر می‌‏گیرد، کارگروه‏‌هایی سربرآورده که هریک در عین تکمیل خاموش، مسیر خود را می‏‌روند. آوانامه (فرهنگ واژگان صدا) که ادبیات میراث شنیداری و واژگان تخصصی حوزۀ صدا را مطالعه و گردآوری می‏‌کند، کاتی‏‌وا که دستگاه ضبط صدایی است که دست به دست به همه‌‏جای ایران سفر می‏‌کند، گروه فیلم که میراث شنیداری را در فیلم‌‏های مستند و حتی داستانی می‏‌جوید، همه کارگروه‌‏هایی هستند که در خاموش شکل گرفته‏‌اند. چـند نـمونـه‌ی
صوتی این پروژه را در قالب کلاژ صوتی و رادیو بشنوید.




مشارکت و کار گروهی

بخش مهمی از این روند همان تعامل و مشارکت است که در هر سه مرحله تعیین‌کنندۀ سازوکار عملی کار است. حفاظت از میراثی چنین گسترده جز با مشارکت گروهی امکان‌‏پذیر نیست. بنابراین در خاموش گروهی اجتماعی وجود دارد به نام «روزمره» که به صورت گروهی روند پیشبرد پروژه را هدایت می‏‌کند. در این فرآیند گروهی همه چیز قابل بازتعریف و بازنگری است و اعضای گروه می‌‏توانند در جزئی‌‏ترین تصمیمات و سیاست‌‏ها نقش داشته باشند. این مشارکت هم در تعامل با بیرون از گروه روزمره، و هم در ساختار مسئولیت‏‌ها و روابط درونی خاموش وارد می‌‏شود. مبنای کار خاموش کار گروهی آزاد است که در آن هرکس خود تعیین می‏‌کند که در چه بخشی و به چه اندازه نقش داشته باشد و در ازای این همکاری چه به دست آورد. برای این هدف، در کنار اختصاص بودجه به نقش‏‌ها و فعالیت‏‌ها، خاموش خدماتی ارائه می‌‏دهد که جایگزینی در ازای خدمات هر فرد یا گروه باشد. خدماتی چون برگزاری کارگاه‏‌ها و دوره‏‌های آموزشی و سفرهای پژوهشی، خدمات تخصصی و فنی، خرید اشتراک گروهی برای استفاده از برنامه‏‌ها و نرم‌‏افزارهای مرتبط، تبلیغ و معرفی و فرآهم کردن امکان فروش آثار در خاموش.


خاموش با حمایت سازمان مدیریت میراث (یونان) با همکاری سازمان گوته (آلمان) و مرکز هنرهای زیبای بوزار (بلژیک) شروع به کار کرده، اما این پژوهش ادامه خواهد داشت؛ حفاظت روندی است که زمانی شروع می‌‏شود اما هیچگاه به پایان نمی‌‏رسد. همیشه صدایی برای شنیدن هست؛ هرچند از یاد رفته، هرچند خاموش ...






[۱] Practice-based research, Research-creation, Artistic research
[۲] Sampling
[۳] Audio repair including isolation, noise removal, etc.



ٖسنگ‏‌ها هم حرف‏‌هایی می‏‌زنند
گوش کن خاموش‏‌ها گویاترند

(فریدون مشیری)

طرح‌نامه
بزرگ‌نمایی نمودار
یک نمونه‌ی صوتی و شناسنامه‌ی صوتی آن
بزرگ‌نمایی نمودار
کــَلفات کوبی/ محمدرضا درویشی
مجله شنیداری گوش ۳